Cumhuriyet...

Vatanını savunmak, canı pahasına bağımsızlığını korumak için düşmana karşı onur savaşı veren bir milletin şahlanışıdır Cumhuriyet. Bir destandır, aydınlık yoldur, gelecektir, kurtuluştur Cumhuriyet. Zaferdir... 98 değil, 198 yıl da geçse ilk günkü gibi değerlidir, emanettir. Ulu Önder Mustafa Kemal Atatürk’ün emanetidir.

“Türkiye Cumhuriyeti; halkı ile, düşüncesi ile, zihniyeti ile, uygar olduğunu göstermek ve kanıtlamak zorundadır.” demiştir Büyük Lider ve son nefesine kadar bu sözünün arkasında durmuştur. Nesilden nesile aktarılacak, unutulmayacak, tüm dünya karşımıza da dikilse vazgeçilmeyecek bir emanettir Türkiye Cumhuriyeti. Kolay kazanılmadı bu vatan. Ne gazilerimizi unutabiliriz ne de şehitlerimizi. Kan ile sulandı çünkü bu topraklar. Ay yıldızlı bayrağını, al kanlardan aldı. Bu yüzden borçluyuz...

29 Ekim 1923...

Bu tarihten sonra hiçbir şey eskisi olmadı, olmamalıydı. Bu öyle bir değişimdi ki, devrimler sayesinde sadece 15 yılda ülke bambaşka bir hâle geldi. Bu değişimin en  büyük habercisi “EGEMENLİK, KAYITSIZ ŞARTSIZ MİLLETİNDİR.” ilkesi idi. Akıl ve bilim Mustafa Kemal için esastı. Halkın duygularının ve inançlarının suistimaline her zaman karşıydı. Ekonomi, eğitim, sanat, bilim... gibi alanlarda yükseldikçe yükseldi ülkemiz. Kadına seçme ve seçilme hakkı verildi, fabrikalar kuruldu, bankalar kuruldu, halkı ezen vergiler kaldırıldı, öğrenci sayısı arttı, doktor sayısı arttı, hastaneler kuruldu...

O’nun yaptıkları saymakla biter mi? Devrimleri, destanları inkâr edilir mi? Vatanını seven hangi Türk, bunları görmezden gelebilir ki? Üstelik dünya o lidere hâlâ hayran iken.

98 yıl önce başlayan bu devrimler, bu aydınlık yol, verilen bu ömür... siyasetle ilgili olabilir mi sizce? “Koltuk sevdası” denen şey, bununla bir tutulabilir mi? Kesinlikle hayır. Bu uğurda yapılan her şeyin tek bir açıklaması var; “VATAN SEVGİSİ”. Rahatını bozup, uyku uyumayıp, “daha iyisi nasıl olur, daha ileri nasıl gidilir?” düşüncesinde olan, yıllarını böyle geçiren, vatandaşını her şeyin üstünde tutan, milletine “YÜCE TÜRK MİLLETİ” diye hitap eden bir adam, sizce siyasetçi olabilir mi?

Ata’m;

Bizlere emanet ettiğin bu güzel vatana ne yazık ki hakettiği değeri gösterdiğimizi düşünmüyorum. Sen varken okuyan, üreten, anlayan, dinleyen, konuşabilen... bir halk vardı. Şimdi mi?

Şimdi; eline kitap almayan, merak etmeyen, sorgulamayan, kadınların öldürüldüğü, kız çocuklarının gelin edildiği, yavruların korunamadığı, gençlerin önemli bir kısmının, milyonların karşısında kendisini rezil ettiği bir çağdayız. Bazen çok korkuyorum, korktuğum için gitmek istiyorum. Sonra diyorum ki; “ bu vatan benim, bu vatan bizim.” Senin emanetini nasıl bırakabilirim ki? Sen hiç vazgeçmedin, milletini bırakmadın. Çünkü özgürlük ve bağımsızlık senin karakterindi. Bu yüzden geri dönmeyi hiç düşünmedin. Çiftçisini, yaşlısını, kadınını, çocuğunu, gencini... düşünen bir liderin nesli vazgeçemez!

Umudum az ama bitmeyecek. Neden biliyor musun? Ben 2 Mustafa’yı aklıma ve kalbime kazıdım. Birisi; “İncittiğiniz insanın ve kırdığınız gönlün bedduasından korkun!” diyen Hz. Muhammed Mustafa (S.A.V.), diğeri ise; “ Benim naçiz vücudum elbet bir gün toprak olacaktır, ancak Türkiye Cumhuriyeti ilelebet payidar kalacaktır.” diyen Gazi Mustafa Kemal Atatürk.

Vazgeçmeyeceğim Ata’m! Emanetine sahip çıkmaktan hiçbir zaman vazgeçmeyeceğim. Cehaletin karşısında duran evlatlar yetiştirmek için elimden geleni yapacağım, sana saygı duymayana onlar gibi değil, senin öğrettiğin gibi cevap vereceğim.

98 yıl önce kurulan bu Cumhuriyet nesilden nesile öğretilecek ve unutulmayacak.

“EY YÜKSELEN YENİ NESİL, GELECEK SİZİNDİR.

CUMHURİYETİ BİZ KURDUK, ONU YÜKSELTECEK VE SÜRDÜRECEK SİZSİNİZ...”

                               GAZİ MUSTAFA KEMAL ATATÜRK

Neslihan YELBAŞI KINALI